Wat is jouw doel?

Na een lange reis zijn we aangekomen in een bewolkt Zuid Afrika. Gistermiddag op de autorit van Johannesburg naar Acornhoek nog een paar fikse buien gehad.
Ook vandaag is het half bewolkt al loopt de temperatuur gewoon weer op naar 28 graden. Het is een behoorlijke overgang.

Vanochtend zijn we begonnen bij de Beretta school, de vertrouwde uitvalsbasis. Er is zoals altijd weer het een en ander veranderd. De grootste verandering is de tuin waarin Leanette niet meer de stabiele factor is. Door haar werk als manager voor Spring of Hope heeft ze haar aandacht te verdelen over de projecten en het nieuw te bouwen Permaculture Center.
De tuin wordt er op het eerste gezicht niet beter op.
En Leanette wordt er op het eerste gezicht niet gelukkig van.

We zijn de eerste tijd vooral bezig met praten en genieten van het weerzien. Vraagstukken komen op tafel over de kliniek van de school en de problemen rond de moestuinen.
Net als de vorige reis laten we eerst het vooral op ons inwerken.

We gaan nog even langs bij Leanettes eigen huis waar zich de afgelopen tijd een prachtige permaculture moestuin heeft gevormd.
Naast haar werk voor Spring of Hope ontwikkeld en onderhoud deze vrouw ook nog eens een imposante moestuin thuis.
Het is alsof we het terrein van de berretta school oplopen in de hoogtij dagen. Wat kan 1 mens een verschil maken.

We rijden gezamenlijk langs Mathamata creche waar we 3 jaar geleden nog wat citrusbomen achter lieten. Wat een feest om hier te komen. De bomen dragen vrucht en er is een behoorlijke moestuin omheen gebouwd. Ook hier weer de karakteristiek ronde vormen van Leanettes hand te zien.

Aansluitend door naar locatie van het in aanbouw zijnde permaculture centrum van Spring of Hope. Hier komt een leslocatie met enorme tuinen eromheen. Het verdienmodel voor levering aan de lodges is zichtbaar in de proeftuin. Veel sla en kruiden als tijm. Veel gewassen zijn niet echt Afrikaans en dat is te zien. Er mist ervaring met deze gewassen.

Het is een enorm lastig vraagstuk en in de middag gaan Bob en ik er even voor zitten.
Waar gaat dit nu eigenlijk over?

Hoewel het lastig in om te beredeneren is het direct en alles omvattend voelbaar dat de onderliggende vraagstukken belangrijker zijn. een oplossing is niet voor handen en zoals Bob goed aangeeft, is het wel onze taak om een oplossing aan te rijken? Sterker, moet er wel een oplossing komen?
Hier broeden we nog even op.

Belangrijk voelde een verhaal dat ik vandaag vertelde.
Het gaat over geven en ontvangen. Iemand die goed kan ontvangen is de grootste geven. Hoe leuk is het om iemand iets te geven die zich daarna omdraait en zonder dank je wel te zeggen wegloopt? Dat geeft geen fijn gevoel.
Hoe is het om steeds iets te krijgen en daarvoor niets terug te kunnen doen? Lijkt mij persoonlijk ook geen fijn gevoel.
Waarom dit laatste voor mij niet fijn zou voelen? Het geeft voldoening om iets te verdienen. Daaruit volgt eigenaarschap, voldoening en zelfrespect.
Laten dit nu in deze gemeenschap precies de problemen zijn die we keer op keer tegen komen. Daarom maken mensen een verschil en precies daarom werk ik zo graag met die mooie mensen als Leanette en Try.

Permaculture gaat over respect voor de natuur en daarbij ook over zelfrespect. Door de tuinen te gebruiken en de natuurlijke principes te verklaren zit hierin een mooie koppeling naar de persoonlijke ontwikkeling en vorming.

Wat is jouw doel?
Het is een vraag die we de komende tijd veelvuldig gaan stellen.