Vrijheid

Al een paar dagen neem ik wat restjes van de griep met me mee en de laatste twee dagen waren met een imposante hoeveelheid paracetamol net om door te komen.
Zo'n griepje komt en gaat en tegelijk weet ik ook dat het moment waarop het zich manifesteert je ook iets te vertellen heeft.
Natuurlijk waren we moe van de lange reis maar toen ik gisteren begon met het ontwerpen van het terrein werd het me langzamerhand wel duidelijk.
Een goed ontwerp rolt onder je pen vandaan. Hoofdlijnen komen snel en zijn vloeiend en vanzelfsprekend. Dit was werken en dan klopt er iets niet.

Wat niet klopt is dat ik me niet vrij voel hier een ontwerp over uit te rollen. Ik ken het terrein maar tegelijk ken ik het ook helemaal niet. Ik lees de stromen van water bij zware regens en zie de mate van erosie. Maar de kans dat ik hier als Nederlander de plank mis ga slaan is groot. Dat betekent dat we het vandaag meer samen zullen gaan doen. Over een uurtje rijden we naar de Berreta school voor overleg over het terrein. Ik kom met een lijst met vragen en neem mijn afwegingskader mee. We zullen het echt gezamenlijk moeten gaan aanpakken en tegelijk weet ik dat het nog veel belangrijker is deze drie mensen mee te nemen in mijn afwegingskader.

Een terrein van 30000m2 omvormen van bush naar moestuin is iets anders dan een moestuintje bij de school.
De schaal vraagt om en andere benadering en daar hebben deze mensen geen kaas van gegeten.
Wat wil je dan nog meer dan een echte kaaskop!

Gistermiddag zijn we nog even door de community gereden. Daar waar je als blanke toerist niet komt. Het is goed te zien wat er in 3 jaar tijd weer veranderd is. Langzamerhand komen en steeds meer betere woningen. Nog steeds niet het type woning waar wij in zouden kunnen leven maar vooruit. Er is een ontwikkeling in gang en alles wijst erop dat die lijn wordt doorgetrokken. Simpele zaken als zwerfvuil. Nog steeds ligt er veel te veel en overal. En tegelijk is het minder dan een paar jaar geleden.
Vrijwel alle huizen hebben we een moestuin met mais en aardnoten, de meest eenvoudige versie en tegelijk een mooi begin.

Ik denk dat het permaculture communitycenter op het juiste moment komt.
Hier worden straks mensen opgeleid en kan een specialist als Leanette haar kennis veelvuldig delen.

Vanochtend voel ik dat ik het ergste van de griep wel achter me heb gelaten. dat zal wel toeval zijn...