We draaien op krachtstroom
Door: Richard
Blijf op de hoogte en volg Puck, Bob, Sepp, Richard en Leonie
27 Maart 2013 | Zuid-Afrika, Acornhoek
Om half zes gingen vanochtend mijn oogjes weer open, iets van een aap of een vogel had besloten mijn rieten dak uit te kiezen om een feestje op te bouwen, een feestje is altijd welkom maar om 5.30 uur?
Aan het onbijt praten we zoals gewoonlijk honderduit, ondertussen wordt de tuin van Nsele gedeeltelijk leeggeschept door de lokale held Leonard, alle planten gaan achter in de auto van Olav, een kado voor Beretta. Hier gaat het uiteindelijk gewoon om, gewoon doen wat jij zelf denkt dat goed is.
Ondertussen gaat Stephanie voor ons aan de slag om planten in te kopen die niet voorradig zijn, het is geweldig deze onverwachtte hulp te krijgen.
Wat zijn dit toch een geweldige mensen!
Aangekomen bij Beretta heb ik nog even tijd om met Lynette en de kinderen te werken. Helaas moet ik ze vandaag teleurstellen omdat de plannen vandaag bij Mosus Highschool liggen. Veel kinderen van Beretta gaan hier naartoe voor hun vervolgopleiding.
Ondertussen komt Olav met een auto vol planten het terrein op rijden. Dankbaar worden de planten in ontvangst genomen en de enorme peperstruik direct geplant en van het nodige water voorzien.
Samen met Olav vertrekken we van Berretta naar Mosus High.
Deze klas is een project waar Spoon twee weken geleden mee is gestart, samen beluiten we om in een circel onder een oude boom te gaan zitten. Weer praten we met de steen en hebben we het over gevoelige dingen als trots: Ben jij trots op jezelf?, Ken je iemand waar je heel trots op bent, en waarom?, Respect voor elkaar en respect voor natuur. Er onstaat een hele leuke discussie over de rol die mensen spelen in natuurlijke processen.
Een leeuw die een impala vangt heeft respect voor de natuur, hij neemt uitsluitend wat hij nodig heeft. Mensen daar en tegen willen altijd meer en verstoren de balans. Mag jij een slang doden omdat jij bang bent voor het dier? maar... Waarom mag een slang jou niet bijten omdat hij bang is voor jou? Ik denk dat de koppies van deze kinderen nog wel een dag of drie aan het namalen zijn. Maar het werken met deze groep blijft een feestje, in welk land je ook bent.
Samen met Spoon bezoek in de lokale Sangoma. Een wijze vrouw die met behulp van botten en andere betekenisvolle elementen gaat dobbelen en vertellen hoe het met je gaat. (dit is een uiterst versimpelde uitleg).
Als de vrouw begint te werken weet ik niet wat me overkomt, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is duikt ze diep, diep, diep in jezelf. Alles, maar dan echt alles in een regelrechte voltreffer. Spoon zit naast me en vertaald wat ze allemaal heeft te vertellen.Deze man weet nu meer van mij dan iedereen in mijn omgeving (buiten het gezin natuurlijk) maar het voelt op de een of andere manier heel natuurlijk.
De reis naar Namibië wordt hiermee misschien wel een makkie, niemand zal in staat zijn me de komende tijd dieper te raken dan deze Sangoma.
Voor mij is het vooral de bevestiging dat de cultuur van de Afrikanen veel verder en dieper gaat dan wij met onze botte hersen en jacht naar geld ooit kunnen beseffen. Het is een ontmoeting waar ik de komende dagen nog wel even over aan het namalen zal zijn.
Als ik terug kom bij Beretta is het werk wel gedaan, wat hier er vandaag een ongelofelijke hoeveelheid werk verzet. Stephanie heeft achter de schermen de juiste kwekers gevonden en morgen ga ik op pad om te winkelen. Samen met Lynette praat ik nog een uurtje over het leven, de kracht van de Sangoma en het feit dat Lynette er niet naartoe durft. Mooi om mensen weer een beetje beter te leren kennen.
Een rustige dag met mooie ontmoetingen en op een hele natuurlijke menier komen er dingen tot stand.
Als er ergens een energiemaatschappij aan het werk is, dan draaien we hier op krachtstoom.
En het leukste is... dat ik precies weet waarom een dat niet op ga schrijven...
Aan het onbijt praten we zoals gewoonlijk honderduit, ondertussen wordt de tuin van Nsele gedeeltelijk leeggeschept door de lokale held Leonard, alle planten gaan achter in de auto van Olav, een kado voor Beretta. Hier gaat het uiteindelijk gewoon om, gewoon doen wat jij zelf denkt dat goed is.
Ondertussen gaat Stephanie voor ons aan de slag om planten in te kopen die niet voorradig zijn, het is geweldig deze onverwachtte hulp te krijgen.
Wat zijn dit toch een geweldige mensen!
Aangekomen bij Beretta heb ik nog even tijd om met Lynette en de kinderen te werken. Helaas moet ik ze vandaag teleurstellen omdat de plannen vandaag bij Mosus Highschool liggen. Veel kinderen van Beretta gaan hier naartoe voor hun vervolgopleiding.
Ondertussen komt Olav met een auto vol planten het terrein op rijden. Dankbaar worden de planten in ontvangst genomen en de enorme peperstruik direct geplant en van het nodige water voorzien.
Samen met Olav vertrekken we van Berretta naar Mosus High.
Deze klas is een project waar Spoon twee weken geleden mee is gestart, samen beluiten we om in een circel onder een oude boom te gaan zitten. Weer praten we met de steen en hebben we het over gevoelige dingen als trots: Ben jij trots op jezelf?, Ken je iemand waar je heel trots op bent, en waarom?, Respect voor elkaar en respect voor natuur. Er onstaat een hele leuke discussie over de rol die mensen spelen in natuurlijke processen.
Een leeuw die een impala vangt heeft respect voor de natuur, hij neemt uitsluitend wat hij nodig heeft. Mensen daar en tegen willen altijd meer en verstoren de balans. Mag jij een slang doden omdat jij bang bent voor het dier? maar... Waarom mag een slang jou niet bijten omdat hij bang is voor jou? Ik denk dat de koppies van deze kinderen nog wel een dag of drie aan het namalen zijn. Maar het werken met deze groep blijft een feestje, in welk land je ook bent.
Samen met Spoon bezoek in de lokale Sangoma. Een wijze vrouw die met behulp van botten en andere betekenisvolle elementen gaat dobbelen en vertellen hoe het met je gaat. (dit is een uiterst versimpelde uitleg).
Als de vrouw begint te werken weet ik niet wat me overkomt, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is duikt ze diep, diep, diep in jezelf. Alles, maar dan echt alles in een regelrechte voltreffer. Spoon zit naast me en vertaald wat ze allemaal heeft te vertellen.Deze man weet nu meer van mij dan iedereen in mijn omgeving (buiten het gezin natuurlijk) maar het voelt op de een of andere manier heel natuurlijk.
De reis naar Namibië wordt hiermee misschien wel een makkie, niemand zal in staat zijn me de komende tijd dieper te raken dan deze Sangoma.
Voor mij is het vooral de bevestiging dat de cultuur van de Afrikanen veel verder en dieper gaat dan wij met onze botte hersen en jacht naar geld ooit kunnen beseffen. Het is een ontmoeting waar ik de komende dagen nog wel even over aan het namalen zal zijn.
Als ik terug kom bij Beretta is het werk wel gedaan, wat hier er vandaag een ongelofelijke hoeveelheid werk verzet. Stephanie heeft achter de schermen de juiste kwekers gevonden en morgen ga ik op pad om te winkelen. Samen met Lynette praat ik nog een uurtje over het leven, de kracht van de Sangoma en het feit dat Lynette er niet naartoe durft. Mooi om mensen weer een beetje beter te leren kennen.
Een rustige dag met mooie ontmoetingen en op een hele natuurlijke menier komen er dingen tot stand.
Als er ergens een energiemaatschappij aan het werk is, dan draaien we hier op krachtstoom.
En het leukste is... dat ik precies weet waarom een dat niet op ga schrijven...
-
27 Maart 2013 - 18:46
Michiel:
Prachtig en in afwachting van je verslag van morgen!! -
27 Maart 2013 - 19:27
Annekim:
Lieve Richard,
Elk half uur, tussen de operaties en alle zieke diertjes door, check ik even snel mijn mail om te zien of er al een nieuw verhaal is. Wat schrijf je weer mooie teksten. Bedankt daarvoor, ik voel me gelijk weer een beetje thuis. Maar de heimwee wordt ook steeds groter.. Spoon vindt het geweldig dat je er bent, hij verteld honderduit aan de telefoon wat jullie zoal beleefd hebben. En die Sangoma..ik hoopte al dat Joyce indruk zou maken. Zo bijzonder om een keer mee te maken :) Heeeel veel plezier nog in SA en daarna in Namibie. Ik volg je op de voet. En geef die vent van me even een dikke knuffel aub..ik moet nog 10 weken wachten.
Groetjes Annekim -
27 Maart 2013 - 19:51
Immy:
Het is net of we hier in het koude kikkerlandje ook een beetje in Afrika zitten. Na al je mooie verhalen wordt ik telkens meer nieuwsgierig naar het land. Wie weet ooit...
-
27 Maart 2013 - 20:47
Daphne En Puck:
Halloo,
Terwijl jij daar een praat groep opricht met stenen, hebben daf en ik een schuimgevecht haha.
Jij krijgt planten wij krijgen een stapel afwas.
Heel veel plezier en succes verder.
Kus -
28 Maart 2013 - 11:56
Anne-lies Eijkmans:
Dag Richard,
Leuk om je verslag te horen en alle belevenissen.
Vooral de mevrouw met de botten sprak me aan! Mooi om te zien hoe deze energie zo diep door kan werken.
En vooral mooi wat je toch allemaal maar weer bereikt met je enthousiasme en doorzettingsvermogen.
Mooie resultaten.
Ga zo door en hou het vast.
Hartelijke groet.
Anne-lies -
28 Maart 2013 - 17:27
Pieter Hemels:
Beste Richard,
Wat een mooi avontuur. En het lijkt er op dat de plantjes het daar een stuk beter hebben dan hier (ongeveer alles is bevroren wat we al geplant hadden). Heel veel succes, inzichten en plezier daar!
Groet, P.
-
29 Maart 2013 - 14:46
Alex:
Broertje,
Ik hoop dat die Bush heks zwijgplicht en beroepsgeheim heeft, anders heb je nog een hoop uit te leggen thuis!
De tijd dat we jouw botjes konden tellen is immers al een heel tijdje terug. Met veel moeite kunnen we ze tussen het gezonde vlees nog voelen...
Wees voorzichtig daar en maak je niet druk: Terwijl jij de Afrikaanse economie spekt, houden wij de onze gewoon draaiend!
Veel plezier en geef al de Afrikanen een dikke knuffel van je grote broer! dat zullen ze leuk vinden... -
30 Maart 2013 - 08:20
Henny:
Hoi Richard.Knap van Sangoma om met haar botjes en stenen zoveel te weten.
Was zij het er mee eens dat ik af en toe als heks door het leven ga? Ben wel benieuwd naar haar, het kost je wel een hoop energie als iemand zo diep in je prive leven graaft hè?
Zo te lezen doe je daar prima werk en heb je er veel plezier in. Nog een paar dagen en dan naar Namibië. Weer heel wat anders. Je hoeft daar geen plantjes te brengen en je zal ook wel wat minder hoeven te praten want die wilde dieren luisteren toch niet naar je.
Van de Paasdagen zal je niet veel merken, wij vieren het wel voor jou samen met Leonie Puck, Bob en Sepp en Greetje en Hans. Dikke kus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
